روزاول (بیست ویکم اسفند)
سافِروا تَصِحّوا و تَغنَموا
پس از ماه ها انتظارکه مرتب سرکلاس دانشجویان می پرسیدند: «آقا کی میریم اردو؟ با رفتن به اردو موافقت شد؟ اگر قراره اردویی برگزار بشه کجا میریم؟ بالاخره سعادت اردو رفتن نصیب ما خواهد شد؟ تا فلکه کارگر هم ما را ببرید راضی هستیم!؟» سر انجام تمامی حرف ها به اقدام ختم شد.
امسال دانشجویان نیز می خواستند اردویی مثل اردوی پارسال عزیزان رشته مطالعات اجتماعی داشته باشند و این کار با نوشتن طومارهای تقاضا و صحبت کردن با آقای آل‌یاسین و آقای بلندی فر(معاون مرکز )، بالاخره به مرحله اجرا درآمد به چه خیال و هدف؟ معلوم نیست شاید برای اینکه فقط یک اردو رفته باشیم یا به قول پیامبراکرم (ص): سافِروا تَصِحّوا و تَغنَموا.(مسافرت کنید تا سالم و تندرست بمانید و بهره‌ها نصیب تان شود.)
و یا به مصداق کلام امام رضا(ع):
ثلاثٌ مِن المُرُوَّةِ فی السَّفرِ: بَذلُ الزّادِ وَ حُسنُ الخُلقِ وَ الم‍ِزاحُ فی غَیرِ المَعاصی.(سه خصلت در سفر نشانه مروّت و جوانمردی است: توشه و ساز و برگ خود را در اختیار همسفران قرار دادن، اخلاق و رفتار خوش داشتن و مزاح و شوخی‌های خالی از گناه.)
یا اردو فقط برای این است که به قول لسان الغیب حضرت حافظ
«از قیل و قال مدرسه حالی دلم گرفت یک چند نیز خدمت معشوق و می کنیم»
ولی به هرخیال و اندیشه باشد به قول حضرت علی (ع)سفر پنج فایده دارد:
«تفریح و انبساط روح ، تحصیل درآمد و معاش ، علم و تجربه یافتن، آداب زندگی آموختن وبا افراد مختلف روبرو شدن و دوست گشتن.»
