نیمی از دوران خدمت آموزشی‌ام را در مراکز تربیت معلّم بجنورد با تدریس دروس مربوط به رشته تاریخ و هنرگذراندم .دورانی وصف نشدنی که عاشقانه در سرکلاس ها ، حاضرشده و معلّمی کردم . «محض ریا ،جهت اطلاع» عرض کنم اولین مدرّسی بودم که د رتمامی درس‌ها از بیشترین ابزار کمک آموزشی استفاده می کردم .
از وسایلی چون طلق های تِرَنس پِرَنسی ، اُورهِد، اوپَک ، نقشه ، عکس ،اسلاید ، فیلم و... بهره برده‌ام به همراه طنزها و جوک هایی که در لابلای تدریس کاربرد موثری در تلطیف آموزش داشتند.
آشنایی‌ام با وسایل تکنولوژی موجب شد چندسالی علاوه بر تدریس به عنوان مسئول واحد «تکنولوژی آموزشی» تربیت معلّم پسران انتخاب شوم.
دوستیِ عمیقم با دانشجویان ، موجب شد که تا امروز بهترین دوستانم در روابط خانوادگی ام باشند.
همیشه اردوهایی که با دانشجویان رفته ام، لذّت بخش‌ترین سفرها و در عین حال بزرگ ترین و ارزشمندترین کلاس ،هم برای من و هم برای آنها بود.دانشجویانی که اگرچه ممکن است کتاب «آئین دوست یابی» دیل کارنگی را نخوانده باشند ولی کتاب «آئین دشمن یابی»را اگر ببینند هم نخواهند خواند که ذات و فطرت پاکی دارند.
از ابتدای سال تحصیلی به دانشجویانم بخصوص دانشجویان عزیز رشته مطالعات اجتماعی که بیشترین درس را با آنها داشتم، نوید رفتن به اردویی حداقل یک هفته ای را می دادم اردوهایی که چندین حسن داشتند:
اگرچه دیوار کذایی بین مدرّس و دانشجو را تا حدود زیادی برداشته بودم ولی در اردوها ، روابط با آنها ، دوستی عمیق تر و بیشتری را شکل می داد.
گفته اند:«در سفر باید انسان ها را شناخت» که اردو یعنی شناخت کسانی که از روابط اجتماعی بیشتری برخوردارند و از سویی تلاش دارند،زندگی گروهی را تجربه کنند و به اصطلاحِ معروف نشان دهند درهمکاری چند مَرده حلاجند.
در دورانی که آقای محمّد آل یاسین مدیرمرکز تربیت معلّم امام محمّدباقر(ع) بجنورد بودند عنایت ویژه‌ای به من داشتند و هرگز برای راه اندازی اردوی دانشجویی کارشکنی نکردند.
محاسن دیگر اردوهای تربیت معلّم:
- همان غذایی را که دانشجویان در مرکز می خورند، به شکل جیره خشک برداشته می شود و آشپز مرکز نیز در طول سفر همراه ست. بنابراین هزینه ای از لحاظ خورد و خوراک به دانشجویان تحمیل نمی شود.
- طی نامه‌هایی که از اداره آموزش و پرورش بجنورد دریافت می‌کنند و با هماهنگی مراکز تربیت معلّم سراسرکشور، مسئله محل اسکان و خواب حل شده ست.
- از آن جایی که زمان گردش علمی ده روز پایان سال انتخاب می شود مراکز تربیت معلّم عملاً تعطیل ند و آمادگی پذیرش اردو ها را دارند که از لحاظ خوابگاهی مشکلی وجود ندارد.
- بلیت بازدید از مراکز مذهبی ،تفریحی ،باستانی و تاریخی با معرفی نامه ای که از سوی تربیت معلّم یا آموزش و پرورش بجنورد صادر می شد،رایگان و گاهی نیمه‌بها در اختیار قرار می‌گیرد.
اگرچه فارغ التحصیل رشته تاریخ هستم ولی زمانی که مسجد شیخ لطف الله ، عالی قاپو، تخت جمشید، پاسارگاد و... را دیدم نگاهم به آنها تا وقتی که فقط عکس و در نهایت فیلم آنها را دیده بودم متفاوت تر بود.
در ابتدای اردو به دانشجویانم علاوه بر اینکه اطلاعاتی از مکان های باستانی و تاریخی می‌دادم سه مورد را به آنها یادآورمی شدم:
اول : قبل از هر سفر معرفی اجمالی از ویژگی شهرها، آثار باستانی ،تاریخی و مکان های تفریحی درکلاس های درس خواهیم داشت .
دوم : این سفر مقدمه ای خواهد بود تا آن هایی که ازدواج کرده اید وکسانی که در آینده قراراست متاهل شوید ، روزی روزگاری اگر خواستید به سفر بروید ،شناختی مقدماتی و اجمالی از این شهرها و مکان‌های دیدنی داشته باشید.
سوم : اگر حقوق معلّمی کفاف سفر رفتن را نداد لااقل به قول معروف «آرزو به دل»نمانید.
در اردوهایی که مسئولیت برگزاری گردش علمی و راهنمایی دانشجویان برعهده ام بود برنامه‌ای دقیق برای تمام ایام مسافرت قبل از رفتن تهیّه و به اطلاع دانشجویان می رساندم . با این برنامه ، اطلاع داشتند که صبحانه ، نهار و شام درکجا خواهند بود؟برنامه غذایی چیست؟ و هر روز کدام مکان‌ها مورد بازدید قرار خواهد گرفت ؟
از تجربیات مفیدی که در چندین اردوی دانشجویی داشتم این بود که هرگز شب اول مسافرت را در شهرهای بزرگ به دنبال اسکان نباشیم .بطور مثال اگر قرار بر این بود که شبی در شیراز بمانیم ، با هماهنگی قبلی ، شب را در آباده مستقر می شدیم . این کار چند حُسن داشت :
- در شهرهای کوچک به خاطر اینکه کمتر با دانشجویانی که به اردو می آیند،روبرو هستند، جا و مکان های استراحت عموما تمیز و پذیرش ، راحت انجام می گیرد.
- فاصله این شهر تا شیراز کمتر ازیک ساعت است و می توان ساعت شش یا هفت صبح حرکت کرد و قبل از اینکه ترافیک شهر شروع شود در شیرازبود.
- پیداکردن آدرس تربیت معلّم در شهرهای کوچک به مراتب از شهرهای بزرگ راحت تر می‌باشد.
- از آن جایی که در شهرهای بزرگ سرپرستان مراکز با اردوهای متعددی روبرو می‌شوند آن طور که باید و شاید استقبال خوبی از اردو ها نمی کنند ولی انگار در شهرهای کوچک ، آمدن دانشجویانی در قالب اردو، پدیده ای محسوب می شود.
هرگز محبّت عزیزانی را که در شهرستان های «آباده»(استان فارس) و «شهرضا» (استان اصفهان) در اردوهای قبلی ،میزبان های خوبی برای ما بودند فراموش نمی کنم که بیش از حد انتظارمان در خدمت رسانی سنگ تمام گذاشتند.
